#8 "Piękny Drań" - Christina Lauren

Wczoraj na blogu pojawił się wywiad z autorkami piszącymi pod pseudonimem jako Christina Lauren, a dziś przybywam z recenzją ich książki. W komentarzach pod wywiadem pisałyście, że wiele z Was spotkało się pierwszy raz z tymi pisarkami, więc mam nadzieję, że recenzja zachęci Was do rozpoczęcia przygody z ich twórczością.

 „Pięknego Drania” przeczytałam wieki temu, zanim jeszcze wydano go w Polsce, ale mam sentyment to tej historii i co jakiś czas do niej wracam.

               

Tytuł – „Piękny Drań”

(oryg.Beautiful Bastard)

Autor – Christina Lauren

Tłumaczenie – Katarzyna Krawczyk

Wydawnictwo – Zysk i S-ka

Liczba stron – 450

Wydanie pierwsze – 2015

ISBN – 978-83-7785-637-6

Książka zawiera jeden z moich ulubionych motywów, czyli od wrogów do kochanków. Kiedy dodać do tego fakt, że akcja dzieje się w biurze dostajemy mieszankę wybuchową.

Głównym męskim bohaterem jest Bennett Ryan, który po kilku latach pobytu w Paryżu wraca do domu, aby objąć wysokie stanowisko w rodzinnej firmie. Jego asystentką zostaje Chloe Mills – ambitna stażystka, która jednocześnie kończy studia MBA.

Jednak dziewczyna już pierwszego dnia przekonuje się, że jej nowy szef jest zarówno oszałamiająco przystojny jak i chamski, arogancki oraz cyniczny, a jego ulubionym hobby jest trzaskanie drzwiami. 

„Doceniam fakt, że przy okazji robienia sobie kawy zrobiła ją pani także dla mnie, panno Mills, ale gdybym miał ochotę na picie błota, wziąłbym sobie rano ziemi z ogródka". 

„Panno Mills, skoro pani i inne biurwy macie czas, by dyskutować na temat problematycznej bielizny, to oprócz stworzenia prezentacji Papadakis, proszę też pójść do biura Willisa po analizy rynku i segmentacje dla Beaumont".

„Poczułem, że coś się święci. Nigdy nie odzywała się do mnie słodkim tonem.
Zmierzyłem ją podejrzliwym spojrzeniem.
— Dzień dobry, panno Mills. Chyba jest pani w wyjątkowo serdecznym nastroju.
Czy ktoś umarł?”

Chloe wcale nie pozostaje mu dłużna. Jako pewna siebie i znająca swoją wartość kobieta też ma cięty język. 

"Przez głowę przemknęły mi wyraziste obrazy kuszącego morderstwa. Musiałam dokonać heroicznego wysiłku, by zapanować nad sobą, nie przeskoczyć przez stół i nie udusić gada. Na jego twarzy pojawił się pełen zadowolenia uśmieszek."

"Gdyby tylko trzymał język za zębami, byłby doskonały. W sumie wystarczyłby kawałek taśmy klejącej."

Sceny erotyczne nie są nachalne bo też nie jest to typowy erotyk, a raczej romans z elementami humorystycznymi. Wywołują one rumieńce, ale okraszone są sporą dawką naprawdę dobrego humoru. Ani Bennett ani Chloe nie chcą się przyznać przed samymi sobą, że to co się między nimi dzieje jest czymś więcej. Ich kłótnie zazwyczaj kończą się seksem bo spokojna, dojrzała rozmowa w ich przypadku jest niemożliwa. 

"Gdyby kiedykolwiek usłyszała, jak się przyznaję do moich uczuć, odcięłaby mi jaja i nakarmiła mnie nimi."

Jak to mówią od miłości do nienawiści droga jest krótka. A co, jeśli sytuacja jest odwrócona? Czy przejście od nienawiści do związku jest łatwiejsze? Przekonajcie się sami, jak w tej sytuacji poradzili sobie bohaterowie „Pięknego Drania”.