#9 "Na krawędzi nigdy" - J.A. Redmerski

Bywają takie książki, w których zakochujemy się po przeczytaniu zaledwie kilku pierwszych stron. Takie, o których wiemy, iż zostaną w naszej pamięci już na zawsze. Takie, które mają w sobie to nieokreślone „coś”. Dzisiaj recenzja takiej właśnie pozycji – przynajmniej dla mnie. Jestem świadoma, że być może niewiele osób słyszało o tej książce, a jeszcze mniej ją pewnie czytało, ale mam nadzieję, że poniższa recenzja to zmieni.

          

Tytuł – „Na krawędzi nigdy”

(oryg.The Edge of Never)

Autor – J.A. Redmerski

Tłumaczenie – Katarzyna Agnieszka Dyrek

Wydawnictwo – Filia

Liczba stron – 476

Wydanie pierwsze – 2014

ISBN – 978-83-6362-292-3

"Na krawędzi nigdy" to pierwsza część duologii autorstwa J.A. Redmerski. Jest to powieść z motywem drogi. Książka ta to niezwykła podróż, podróż zarówno w dosłownym tego słowa znaczeniu - przez kilka amerykańskich stanów, ale i ta emocjonalna – w głąb marzeń i odkrywania tego kim się jest i kim chcę się być.

Andrew to dwudziestopięcioletni chłopak, który twardo stąpa po ziemi, jest odważny, bezkompromisowy, otwarty i kocha życie ale czy życie jest dla niego równie wyrozumiałe? Decyzja o podróży na spotkanie z umierającym ojcem nie była dla Andrew łatwa, ale ją podjął.

„Dawno temu nauczyłem się, że to moja przyszłość i moje życie, i nie mogę zmusić się, by żyć życiem, jakiego chciałby dla mnie ktoś inny.”

Camryn jako licealistka, straciła w wypadku ukochanego chłopaka z którym mieli plany na przyszłość. Dziewczyna, której brat odsiaduje wyrok, nie rozumiana przez matkę, oskarżona o zdradę przez najbliższą przyjaciółkę pewnego dnia po prostu kupuje bilet autobusowy do. . .Idaho. Ale czy tam właśnie chcę jechać?

Książka zachwyciła mnie swoją dojrzałością. Autorka wykreowała tylko albo aż dwoje niesamowitych głównych bohaterów, których drogi skrzyżowały się w zwykłym autobusie. Ani Andrew, ani Camryn nie można nazwać naiwnymi, mało wyrazistymi postaciami. Oboje jednak stanęli na życiowych zakrętach i być może to właśnie życie da im odpowiedzi, których szukają.

„Nigdy się nie powstrzymuj, Camryn Bennet, bądź pewna, czego chcesz od życia, mów co czujesz, i nigdy nie obawiaj się być sobą. Pierdol to, co myślą inni. Żyjesz dla siebie, nie dla nich.”

Camryn, jest dziewczyną z którą może się utożsamiać każdy z nas. Nawet ja to robiłam. Czy choć raz nie mieliście wrażenia, że stoicie w miejscu? Czy nie byliście przerażeni monotonią życia, jego rutyną i przewidywalnością? Człowiek rodzi się, idzie do szkoły, znajduję pracę, zakłada rodzinę, żyję i umiera? Brzmi jak schemat prawda? Camryn postanowiła się przeciwko niemu zbuntować.

„Cóż, pomyśl o tym przez chwilę. (...) Tylko ty i plecak z kilkoma rzeczami. Bez rachunków. Bez wstawania codziennie o tej samej porze do pracy, której i tak nienawidzisz. Jedynie ty i świat przed tobą. Nie wiesz, co przyniesie jutro, kogo poznasz, co będziesz jeść na obiad albo gdzie będziesz spać.”

„Na krawędzi nigdy” to podróż w trakcie której Andrew pokazuje Camryn, że może ona żyć jak chcę, a co najważniejsze być kim chce. Uczy ją, że życie wcale nie musi być nudne, przewidywalne ale spontaniczne, pełne zaskoczeń przy jednoczesnym braku schematów. Co istotniejsze oboje powoli odkrywają, że razem mogą wywalczyć coś znacznie większego, czego żadne z nich nie szukało - MIŁOŚĆ.

„Nigdy nie żyłem w ten sposób, w jaki spędziłem ten krótki czas, gdy byłem z tobą. Po raz pierwszy w życiu czułem się kompletny, wolny i żywy. Byłaś brakującym fragmentem mojej duszy, powietrzem w moich płucach, krwią w moich żyłach. Myślę, że przeszłe życia są realne i w nich wszystkich byliśmy kochankami. Znałem cię przez krótką chwilę, ale czułem, jakbym znał od zawsze.”

"Nigdy, cokolwiek robiłem, nie byłem naprawdę szczęśliwy... – Wreszcie staje i skupia się całkowicie na mnie. – A wtedy poznałem ciebie..."

Czy jednak podróż Andrew i Camryn nigdy się nie skończy? Czy może zmieni ją pewien fakt, o którym chłopak nie powiedział dziewczynie. Przekonajcie się sami poznając historię ukazaną w tej niezwykłej powieści. Uwielbiam słowa Andrew, które są moim ukochanym cytatem książkowym i swego rodzaju mottem: "Tylko pamiętaj, by zawsze być sobą i nie bać się mówić tego, co myślisz, albo tego, by głośno marzyć."

Dlatego mówię Wam i proszę Was: BĄDŹCIE SOBĄ, NIE BÓJCIE SIĘ MÓWIĆ TEGO CO MYŚLICIE, ANI TEGO ABY MÓC GŁOŚNO MARZYĆ! TO WASZE ŻYCIE, NIKOGO INNEGO!